1. [амьтан] Хэрэмтэй адилавтар боловч, урд хойд хөлийн хооронд нимгэн арьсан далбантай, сүүл урт, модноос модонд дамжин нисэх мэт дүүлдэг ойн мэрэгч, ургамлын хальс, жимс, хорхой шавжаар хооллоно: олби самж [амьтан] (баавгай), олби оготно [амьтан] (аливаа зүйлийг ихэд хорлон сүйтгэдэг, юмны сиймхий анддаггүй ов ихтэй оготно) - Олз олби оготнотой адил. ААЗ;

---

2. Арга заль ихтэй нэгэн зүйлийн өлөн чөтгөр: *олби орших (арга заль ихтэй, өлөн);

---

3. [анагаах] Өлөн ховдог болох нэгэн зүйл өвчин: олби тусах (олби өвчин тусах), олби суух (ховдог болох буюу олби өвчинтэй болох);

---

4. [шилжсэн] Этгээд уран арга мэхтэй, шаламгай: олби хүн (ов жив ихтэй, сэргэлэн хүн) - Олби хүн болгосон ч ээжийн ач бус уу. Ц.Дамдинсүрэн. Монголын уран зохиолын дээж зуун билиг оршив., олби үг (эзэнгүй, сул дэмий үг), олби жилбэ [хоршоо] (ов заль, арга мэхтэй байдал).