1. Унах: бүдэрч ойчих (ямар нэгэн зүйлд тээглэн хөл алдан унах), хөсөр ойчих (хөсөр унах) - Ойрадын суманд тугч нь ойчиход энд тэнд туг далбаа нь хөсөр ойчиж байв. Б.Ринчен. Гүнж., муурч ойчих (ухаан алдах),

---

2. Барилдаж дийлэгдэх: начны даваанд ойчих (тавын даваанд эсрэг бөхдөө дийлэгдэх) - Унасан бөх босож ойчсоноо мэдэгдэж, зодогныхоо бүсийг тайлдаг байна. Ж.Дамдин. Монгол бөх;.

---

3. [шилжсэн] Сэтгэл ихэд татагдах: эрдэмд ойчих (номд шимтэн дурлах), хайрандаа ойчих (хайр сэтгэлийн улмаас сэтгэл ихэд татагдах);

---

4. [шилжсэн] Өр ширэнд баригдах: өрөнд ойчих (их өртэй болох, төлж дийлэхээргүй өртэй болох).