1. Зүлэг шавартай нойтон, чийгтэй бамбалзуур газар, ургамлын өвөрмөц бүрхэвчтэй, ихэнхдээ хүлэр агуулсан, хэт чийгшилтэй хуурай газрын хэсэг - Намаг доторх довуудын орой ногоорон сэгсийнэ. О.Цэндсүрэн. Халуун салхи., тац намаг (хотгор газар тогтсон намаг), хүлэрт намаг (хүлэр бүхий газрын намаг), намаг тогтох (зүлэг, шавар ихтэй нойтон газар бий болох), намаг хатаах (ус, шаврыг хатаан газрыг хуурай болгох, намгархаг хөрсийг хатаах), намагт шигдэх (ус, шавар, хөвд зэрэгт орооцолдон явж чадахгүй болох), намгийн хий (намаг цөөрмийн шаварт булагдсан ургамал болон бусад зүйл илжрэн муудсанаас үүссэн хий), намаг зүлэг [хоршоо] (шавар, зүлэг ихтэй нойтон газар), намаг шалбааг [хоршоо] (зүлэг, шавартай газрын усархаг, шигдэмхий хөрс), хөвд намаг [хоршоо] (хөвд, зүлэгтэй чийгтэй газар), шавар намаг [хоршоо] (өвс ногоо, хөвд зэрэг зүйлтэй ороолдсон нойтон шороо) - Наашаа цаашаа чирэгдэж, намаг шаварт ороолдож… байлаа. Монгол ардын баатарлаг туульс., намаг газар зусаж, ээвэр газар өвөлж [зүйр цэцэн үг] (улиралдаа тохируулан нутаглах гэсэн санаа), намгийн мэлхий[амьтан] (намагт амьдардаг мэлхий), намгийн бургас [ургамал] (халуун орны чийгтэй газар бут бутаар ургадаг, тавиас зуун сантиметр өндөр мод);
--oOo--