Барагдахгүй, дуусахгүй, элбэг: мундашгүй ажил (барагдахгүй их ажил), мундашгүй эрдэм (сурч дуусахгүй эрдэм) - Мундашгүй эрдмийг сурахад нас даан ч богино. Б.Ринчен. Монгол хэл., мохошгүй зоригтой бол мундашгүй хүнстэй [зүйр цэцэн үг] (хэрэг явдлаас хойш суун, бэрхшээдэггүй бол амь зуун амьдарч болно гэсэн санаа).