1. Хүн, амьтны мөрийг алдалгүй даган нэхэх: мөшгөн хөөх (мөрөөр нь алдалгүй нэхэх), мөрдөх мөшгөх [хоршоо] (а. Мөрийг нь даган явах - Мэдээ ирсэн тул Сүхбаатар цэрэг авч мөрдөн мөшгөж явсаар гурван бүрдийн зүүн бүрдэд тулгаран байлдаж бут цохисон юм. Д.Гонгор нар. Д.Сүхбаатарын тухай дуртгалууд; б. [шилжсэн] Хэргийн ул мөрийг нэхэн шүүх; в. Хэн юу хийж буйг ажиглан тандах);

---

2. [шилжсэн] Хэрэг явдлын ул мөрийг алдалгүй барьж асуун шүүх: мөшгөн асуух (хэргийн үйл явдлыг дараалуулан лавшруулан асуух) - Өнгөрсөн XX зууны Монголын гарамгай эрдэмтэн Г.Сүхбаатар монголчуудын өвөг дээдсийн ул мөрийг мөшгөн хөөж… үзжээ. С.Лочин. Монголын үнэн гуйвсан түүхийн товчлол.