1. Үзүүр мухар бөгөөд хэвийн хэмжээнээс богино, гонзгой, бөөрөнхий байдал: моголцог төмөр (мухар үзүүртэй, гонзгойвтор бөөрөнхий төмөр), моголцог чулуу (үзүүр мухар, бөөрөнхий, гонзгой чулуу) - Хавтгай чулуугаар таглаад моголцог чулуугаар бөглөөд хаяв. Монгол ардын аман зохиолын дээж., тэгэлцэг моголцог [хоршоо] (дугуй, бөөрөнхий хэлбэр), муу эм гэрийн новш, моголцог мод уулын новш [зүйр цэцэн үг] (хэрэгцээгүй зүйл новш болдог гэсэн санаа);

---

2. Хүн, амьтны биенээс унжсан, үзүүp мухар, гонзгой, бөөрөнхий зүйл - Төдхөн нөгөөх гунжны далиу эврийн моголцог дээр час улаан ланзан тамгаа хүчлэн даржээ. Л.Түдэв. Нүүдэл., хацрын моголцог (хацраас унжсан зүйл), моголцогтой ямаа (моголцог бүхий ямаа) - Хөлдөө жороотой, хүзүүндээ моголцогтой. ААЗ.