1. Тоос шороо ихээхэн дэгдэх, хийсэх: тоос манарах (тоос дэгдэх), утаа манарах (утаа баагин гарах) - Шад пад асан утаа манаран матиралдах нь сонин. С.Эрдэнэ. Холбоо гурван тууж;
2. [шилжсэн] Бие эвгүйцэх шинж мэдрэгдэх:
толгой манарах (толгой өвдөх) -
Толгой нь манарч сэтгэл сэрхийж эхэлжээ. Б.Нямаа. Арандалынхан., ухаан манарах (ухаан балартах),
*мананы нар манартал шардаг (далд муулах гэсэн санаа),
манартлаа идэж, мал болтлоо согтох [ зүйр цэцэн үг] (хэмжээ хэтрэх гэсэн санаа),
мандаж байвал магтаж байдаг, манарч байвал дайрч байдаг [зүйр цэцэн үг] (а. Сайн явахад нь саймшран магтах; б. Ядарч зүдрэх цагт үл туслах гэсэн санаа).