1. Дорно зүгийн ард түмний домог яриа, үлгэрт гардаг гайхамшигт хүч чадалт амьтан, бие урт, хайрстай, эвэртэй, дөрвөн хөлтэй, алхах, нисэх, умбан шумбах ба үүл гаргаж бороо оруулах идтэй гэлцдэг: луу гүрвэл [амьтан] (нарийхан хавтгайвтар биетэй, урт нарийхан сүүлтэй, модонд амьдардаг нэг зүйл гүрвэл; модонд дүүлэх үед хажуугийн арьсан хуниас нь тэнийж хорин метр хүртэл хол үсэрдэг), луу загас [амьтан] (хатгуур загас), лууны нүд [ургамал] (хавар зуны завсраар цэцэглэдэг бяцхан цэцэгтэй, намар жимс нь хонгорцоглон ургадаг, моголцог бөмбөг мэт хэлбэртэй, хатуу хальстай, модонд ургадаг, амт сайтай нэгэн зүйл жимс), лууны нүдлэг [ургамал] (модны навч нь лууны нүд ба лууны нүдний навчтай адил нэг зүйл жимс, түүхий идэж болохгүй, жигнэж иднэ), лууны хүжин мод [ургамал] (дүгрэг навчтай, үр цэцэг байхгүй, маш өндөр, шүүс ихтэй нэгэн зүйл мод), луу барс [хоршоо] (ертөнцийн дөрвөн хүчтэний хоёр нь) - Сая дахиж байлдаан үүсгэж, хоёр жанжны харилцан ирж, эчин цавчих, жадлах, тулах, зайлуулах нь үнэхээр луу барс авалцах мэт. В.Инжаннаши. Хөх судар., луу могой [хоршоо] (лусын гэгдэх мурилзсан урт нарийн биетэй амьтад) - Эхнэр нь хар энгэлдэг тосоор үсээ наалдуулан гөрөөд дээр нь луу могой мэт хуар гаргана. В.Инжаннаши. Хөх судар., луу буулгах [зүйр цэцэн үг] (гуйлгаж байж хөдөлдөг хүнийг хэлсэн үг; хэцүү гэсэн санаа), луу ихэдвэл бороогүй [зүйр цэцэн үг] (эрх мэдэлтэн олширвол ач тустай зүйл болохгүй гэсэн санаа), луунаас могой төрөхгүй, мориноос хүн төрөхгүй [зүйр цэцэн үг] (бололцоогүй зүйлийг ёжилсон хэллэг);
--oOo--