Ичгүүр байхгүй; ичмээр явдалд ажиггүй аашлагч, ичихийг мэдэхгүй; эрээ цээргүй: ичгүүргүй амьтан (увайгүй амьтан) - Ээ өлөн хар бирдүүд, ичгүүргүй амьтад гэж үглэв. Б.Нямаа. Арандалынхан., ичгүүргүй тачаал (эрээ цээргүй тачаал) - Төрсөн голомт, төрүүлсэн эхээ орхин, зөнөг ноёны ичгүүргүй тачаалаас зугтав. З.Баттулга. Уяхан замбуутив., ичгүүргүй хүн (нүүрэмгий хүн) - Ичгүүргүй хүний нүүр нь бөх. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай.