1. Хүн, амьтан агаарыг уушгиар (зарим амьтанд өөр эрхтэн бий) сорж оруулж гаргах үйлдэл - Түүний халуун амьсгал нүүр ирвэгнүүлнэ. С.Лочин. Газрын дуун., амьсгаа авах (а. Хийг дотогш татах; б. [шилжсэн] Түр зуур амарч сэгхийх), амьсгаа бачуурах (амьсгаа цухалдах), амьсгаа боогдох (үе үе амьсгаадах, амьсгал бачуурах), амьсгаа бөглөрөх (амьсгаа бүтэх), амьсгаа бүтэх (амьсгаа боогдох), амьсгаа гаргах (уушгинаас хийг гадагш гаргах), амьсгаа давхцах (амьсгалахад хүндрэлтэй болох, амьсгаадах) - Амьсгаа нь давхацсаар Дарь гуай бүр муудлаа. Д.Пүрэвдорж. Талын туяа., амьсгаа дарах (а. Амьсгаагаа боон барих, тайвширч амьсгаагаа багасгах - Би чимээ гаргахаасаа зовж, амьсгаа даран хэвтлээ. С.Эрдэнэ. Өгүүллэгүүд; б. Түр амрах, амсхийх), амьсгаа задлах (а. Уужуу амьсгалах; б. Дасгал бэлтгэл хийж, хэр барагтай амьсгаа давхцахгүй болох), амьсгаа орох (а. Амьсгаагүй байсан амьтан дахин амьсгаатай болох; б. Их халуун байгаад сэрүүвтэр болох, хүйтэн байгаад дулаан болох), амьсгаа тасрах (нас барах), амьсгаа татах (а. Уушгинаас гарсан хийг дотогш татах; б. Амьсгаа хураах), амьсгаа түрэх (үе үе амьсгаадах), амьсгаа уужрах (тайван амьсгалах), амьсгаа хураах (үхэх, нас барах), амьсгаа цухалдах (амьсгалахад хэцүү байх, үе үе амьсгал тасалдах), *амьсгаа чагнах (хүнийг мөрдөн мөшгөх), амьсгаагаа түгжих (амьсгаагаа удаан барих), *амьсгааны тоо гүйцэх (хоногийн тоо гүйцэх, үхэх);
--oOo--