Будаа тарианы ерөнхий нэр: амууны цувруул (тариа юүлэх хэрэгсэл), монгол амуу (мөхлөг нь улаан хоногоос томхон, эрт боловсордог нэгэн зүйл тариа), оёр амуу (ноён шиш), хуурсан амуу (хуурч болсон будаа), тарих амуугүй байтлаа бялзуухайд идүүлэх амуутай [зүйр цэцэн үг] (залхуу хойрго гэсэн санаа), амуугаа үзэж, усаа хий [зүйр цэцэн үг] (нөхцөл байдлаа мэдэж, шаардагдах зүйлийг нь тохируул гэсэн санаа), амуу будаа [хоршоо] (үрийг нь будаа болгон хэрэглэх тутарга, цагаан будаа, эрдэнэ шиш зэрэг ургамал), амуу буурцаг [хоршоо] (будаа болон буурцагийн зүйл) - Элдэв төрлийн амуу буурцаг дэлгэрчээ. Монголын зан аалийн ойлбор., амуу тариа [хоршоо] (будаа тариа) - Айл амьтны амуу тариаг цөлбөж дуусаж гэнэ. Монгол ардын домог үлгэр., амуу хүнс [хоршоо] (будаа болон бусад хүнсний зүйл) - Цэрэгт бас амуу хүнс дутагдсанд морийг алж идэв. Гурван улсын үлгэр., амуу цалин [хуучирсан] (ажлын хөлсийг амуугаар тооцсон нь) - Түүнд эчиж амуу цалин зээлбээс ямар буй. Эртний үлгэр., амууны хог [ургамал] (тариалангийн ургамалтай хамт ургаж зохилдсон хэрэгцээгүй ургамал), амууны хивэнч [амьтан] (байгалийн нөхцөлд өмхөрч ялзарсан модлог эд, модны мөөгөнд өсөж бойждог, үе үе нэн олноороо үржиж, үдшийн бүрийгээр нисдэг шавж), амууны загалмайт цох [амьтан] (ургамлын түрүү үндсээр хооллодог илтэст цохын овгийн шавж), амууны саарал эрвээхэй [амьтан] (атар хагалж тариалсан үед ихээхэн хөнөөлтэй, бүгэг эрвээхэйн овгийн амьтан), амууч цох [амьтан] (ургамал идэшт цохын багийн нэгэн зүйл шавж).