зүв зүгээр (а. Огт гэмгүй, тухайлсан хэрэг зориггүй: зүв зүгээр суух (тухайлсан ажил төрөл эрхлэлгүй гар хумхин суух); б. Хүн, амьтны биеийн эрүүл сайн, хэвийн байдал - Орос эмчийн ачаар зүв зүгээр болсон, та намайг хар. П.Хорлоо. Багш; в. Юмны яс чанар үзэмж байдал хэрэглэж болохуйц - Зүв зүгээр эд бололтой юм. Яриа).