1. Ам үгүй: аягагүй хүн амгүйтэй адил [зүйр цэцэн үг] (урьдын хүмүүс өөр өөрийн аягыг авч явдаг байснаас энэ үг гарчээ);
2. [шилжсэн] Битүү:
амгүй цагариг (битүү цагариг);
3. [шилжсэн] Элдэв яриа шуугиан гаргадаггүй, үг цөөнтэй, барагтай бол дуугардаггүй:
хэл амгүй (а. Хэлгүй -
Тэгээд шөнө орондоо амрахаар хажуулах цагт алтан их дэлхий хэл амгүй юм шиг дүнсийж нам гүм болоод ирэхээр ухаан санаа татагдах зүйл ганцхан болно, үүнээс болж зовон шанална. Л.Түдэв. Нүүдэл; б. Элдэв хов яриагүй, дуугай -
Анхны өдөр ирсэн идээг хэл амгүй хүртэж орхисон юм. Л.Түдэв. Дархан хүний бурхан ухаан),
амгүй хүн (хэл аманд ордоггүй, хов хутгадаггүй);
4. [шилжсэн] Ёсгүй -
Ийм байхад “сурахад хэцүү” гэж хэлэх амгүй юм байна шүү гэж Дорж өөрөө өөртөө хэлэх мэт өгүүлэв. Л.Бадарч. Хүжийн гал., үгүй гэхийн амгүй (үгүй гэх газаргүй).