1. [ургамал] Хонхор хотос, уулын хярын жалга, цав, гүвээ хоолой, газраар наалдан зэллэж ургадаг, шар цэцэгтэй жижиг хавтгай навчинцар, үр жимсэндээ хатуу том өргөстэй ургамал: нохой зангуу (гол горхи, нуур усны эхээр ургадаг нэг зүйл зангуу), өргөс зангуу [хоршоо] (а. Зарим ургамалд байдаг зүү шиг шовх үзүүртэй бяцхан хэсэг; б. [шилжсэн] Сэтгэлд сэв суулгах муу үг - Нутгийн хүний өөдрөг цагаан санаанд өргөс зангуу хийх явдал байдгийг алийг тэр гэх вэ. Д.Маам. Тэмээний дууль), зангуу хэдий бяцхан боловч хөл хатгах шортой, зальхай хэдий цөөн боловч гүрнийг сүйтгэх мэхтэй [зүйр цэцэн үг] (муу этгээдийг цөөн гэж басаж болохгүй гэсэн санаа) - Зангуу ихтэй нутгаас даруй нүүж бэлчээр солих хэрэгтэй. Ж.Самбуу. Мал маллагааны арга туршлага., *зангууны үлгэр (огт бүтэхгүй юм гэсэн санаа) - “Над шиг юу ч мэдэхгүй харь газрын хүн энд ажил олно гэдэг зангууны үлгэр гэгч шив дээ” гэж Сайнбилэг бодов. Ж.Пүрэв. Хөгжмийн эгшиг., зангууны ноос түүж эсгий хийх [зүйр цэцэн үг] (харганын ноос түүж эсгий хийх; бүтэхгүй хэцүү зүйл гэсэн санаа);

---

2. Хүний салж өгдөггүй, яршигтай зан байдал.