1. Уяа зангилаа улам чангарах, тайлагдахгүй болох: олс зангирах (олсны чивчрээ чангарах), утас зангирах (утас зангилагдах);
2. Утас мэт юм дундаа ороолдож тээглэх;
3. Зангидсан мэт болох, санаа сэтгэл бие хямрах:
гэдэс зангирах (гэдэс мушгирах мэт өвдөх, базлах),
хоолой зангирах (а. Сэтгэлийн хөдөлгөөнөөс хоолой аргах; б. Сэтгэл хөдлөх) -
Хоолой зангирах шиг болов. Л.Дашням. Бурхантын цэцэг;
4. Булчин шөрмөс чангарах, татах:
булчин зангирах (булчин чангарах, бие бялдар өсгөлүүн бадриун болох),
зангирсан хөмсөг (зангидмал хурц хөмсөг);
5. Бөөгнөрөх, хуралдах -
Аадар борооны зангирсан хар үүл мэт. Д.Мягмар. Уянгын туужууд.