1. Хүн, амьтан оршин байгаа газраасаа явах, бултан зугтах: гэрээс зайлах (гэрээс дайжих), зам зайлах (а. Замаас гарах - Хүүе бадарчин, чи зам зайл. Монгол ардын үлгэр; б. Замаас холдож буух), нутгаасаа зайлах (нутгаасаа гарах), оргон зайлах (оргон зугтаах), хотоос зайлах (хотоос явах) - Тогоонтөмөр хаан Бээжингээс зайлж Монгол газар ирээд энэ нийслэлийг байгуулжээ. С.Дашдэндэв. Улаан наран;

---

2. Цэрвэх, холдох: нөхөр зайлах (нөхөр хөндийрөн холдох), сүнс сүлд зайлах (маш их аймтгай, арчаагүй, унхиагүй болох), хүн зайлах (хүн цэрвэн хөндийрөх) - Хатсан тойрмоос хамаг шувуу зайлах, хатуу дотортой хүнээс хань нөхөр зайлах. Д.Равжаа. Зохиолын эмхэтгэл;

---

3. Хойш сууж хойргоших: ажлаас зайлах (ажлаас зугтах), хүчрээс зайлах (хүнд хүчрээс халшран ухрах);

---

4. Аюул хөнөөлөөс хэлтрэх: зовлонгоос зайлах (зовлонгоос мултрах), өвчнөөс зайлах (өвчнөөс ангижрах), үхлээс зайлах (үхлээс аврагдах) - Гэвч тэр зовлонгоос зайлах арга аавд байсангүй. С.Дашдэндэв. Улаан наран.