1. Морь, малыг эмээл тохошгүйгээр унах, зайдагнах: зайдлан унах (эмээлгүй унах) - Монгол хүн хэдий будиллаа ч унааныхаа буруу талаас зайдлахгүй ээ. “Цог” сэтгүүл;
2. Морьтой хүний эмээлийн араар унах, сундалдах -
Чи намайг зайдалж аваачаад гэрт минь хүргээд аль. И.Дамбажав. Монгол үгийн дээж;
3. Ямар нэгэн юман дээгүүр мордох:
мод зайдлах (мод сандайлах),
сандал зайдлах (сандал дэр мордож суух) -
Сандал битгий зайдлаарай! Яриа., хашаа зайдлах (хашаан дээр мордож суух);
4. [муушаал] Явган явах дургүй, цаг үргэлж унаа машин, морь мал унаж явах; халаа сэлгээгүй унах;
5. [шилжсэн] Эзэрхэх, эзэгнэх: *
хүзүүн дээр нь зайдлах (дарлах, дийлэх, эзэгнэх).