1. [амьтан] Алтай, Хангайн нуруугаар өндөр уул хаданд суурин амьдардаг, хүндийн жин таваас зургаан килограмм, биеийн урт нэг метр гаруй, толгой цагаан, гэдэс шаравтар, бие үнсэн өнгөтэй, харцгайн овогт хамаарах, тасаас том, дархан цаазтай махчин шувуу: ёл шүтэх ёс (ёл шувууг хамгийн хүчтэй гэж бишрэн тахих ёс), ёс ёсондоо, ёл ууландаа [зүйр цэцэн үг] (ёсыг заавал баримтлах ёстой гэсэн санаа) - Тас ёл хоёр ноцолдохоор өд нь анчинд олддог. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай;