1. [ургамал] Үет ургамлын язгуур; сайр нуга, хээр тал, хужирлаг цайдамд ургадаг, хавтгай урт навчтай, хатуу нарийн иштэй, буталж ургадаг олон наст өвс; хавар эрт ургах ба нялх ногоонд нь мал идэх бөгөөд ишийг нь ахуй хэрэглээнд ашиглана: дэрсэн гэр (дэрсээр хучсан гэр), дэрсэн шаахай (дэрс сүлжиж хийсэн шаахай), дэрсэн хөшиг (дэрс холбон хийсэн хөшиг, дэрсээр сүлжсэн хөшиг), дэрсэн эмбүүл (дэрс хучиж нөмөргөсөн овоохой), дэрс зулах (дэрс дэвсэх), бут дэрс [хоршоо] (буталж ургасан өвс, дэрс), дээл хувцасны цэвэр нь, дэрс хулсны өндөр нь [зүйр цэцэн үг] (аливаа юмны цэвэр цэмцгэр, чанартай нь сайхан гэсэн санаа) - Хужир дэрс бүхий бяцхан толгодыг чиглэн одов. Т.Рэнцэн. Шинэ даваа;

---

2. Дэрс мэт: дэрсэн хор [ургамал] (хавар эрт ургадаг нэгэн зүйл хорт ургамал), дэрсэн шилбэ (нарийхан шилбэ).