1. Дуулах мэргэжилтэй хүн: ардын дуучин (а. Ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б. Дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал), гавьяат дуучин (дуучдад олгох төрийн дээд цол), гоцлол дуучин (дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин), дуучин удамтай (уг удамдаа дуучин хүнтэй), дууч хуурч [хоршоо] (дуу хөгжимд гаргуун авьяастай) - Үгээгүй хүн үлгэрч, өнчин хүн дууч. ААЗ;

---

2. Жиргэн донгодомтгой: *дууч бялзуухай [амьтан] (жиргээ бялзуухай), дууч шувуу [амьтан] (шаргалдуу хэвлийтэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдардаг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй), дууч цуравдай [амьтан] (цуравдайн нэгэн зүйл) - Алд бие минь жаргалын хүрээлэнд зүүрмэглэн байна уу гэмээр тэргүүн дээрээс хөнгөн цас унаж, дууч хөөрхөн шувууд өмнө хойгуур жиргэн байна. “Цог” сэтгүүл;

---

3. Хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч: дууч эм [хуучирсан] (дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй; янхан) - За тийм бол над урьд газраас авчирсан нэг сайн дууч хүүхэн байна. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол.