1. Алгуур, удаан, тайван, намуун, тогтуун: - Өвөө минь алдрайхан багадаа хөлөг морио усалсан дөлгөөн Тамирын гол хэдэн мянган жил мяралзан урссаныг би мэдэхгүй ээ. Л.Дашням. Нялх ногоо., дөлгөөн салхи (намуун салхи), намуун дөлгөөн [хоршоо] (а. Их усны тогтуун урсгал; б. [шилжсэн] Уян дөлгөөн зан), их мөрөн дөлгөөн, эрдэмт хүн даруу [зүйр цэцэн үг] (ухаантай эрдэмтэй хүн намуун тайван зантай байдаг гэсэн санаа);

---

2. [шилжсэн] Өндөр бөгөөд эгц биш; аюухан буусан налуу газар: дөлгөөн газар (дөл газар), газрын дөлгөөнийг дагах (бартаагүй тэгшхэн газраар явах);

---

3. [шилжсэн] Халуун хүйтэн нь ая тааруу, намжуу - Маргааш нь намрын дөлгөөн тунгалаг өдөр ирлээ. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа;

---

4. [шилжсэн] Яруухан аятай - Дөлгөөн дуу сонсов. Яриа;

---

5. [шилжсэн] Номхон, төвшин, эелдэг, найрсаг: номхон дөлгөөн [хоршоо] (ааш зан аядуу зөөлөн, тогтуун) - Ааш төрх номхон дөлгөөн, ухаан сэтгэл талбиун хүн олдоно доо. С.Удвал. Их хувь заяа., усгал дөлгөөн [хоршоо] (ааш авир болон нүдний харц намуун зөөлөн, тогтуун).