Үг сургамж авдаггүй; бүр дөжирсөн, үл мэдэгчлэн явдаг: дүлий дөжин [хоршоо] (ажиг сэрэггүй, анхааргагүй) - Зудын үеэр хол ойрын тэрэг чаргатай улс ирсээр байгаад дөжин болчихсон байсан хэрэг үү. “Цог” сэтгүүл., дөжин хүнд үг хэлснээс, дүлий хүнд хэлсэн нь дээр [зүйр цэцэн үг] (үг авдаггүй хүнд ямар ч үг хэлээд нэмэргүй гэсэн санаа).