1. Юм үзэж, олныг өнгөрүүлсэн хашир туршлагатай хүн: догь амьтан (хашир хүн) - Эрхийн чинээ биетэй, эр хонгор дуутай догь амьтан шүү!. Л. Түдэв. Нисдэг сүрэг., догь толгой (юм юманд тал алдахгүй, хашир хүн) - Манайхны энэ догь өвгөчүүл цөм андахгүй. П.Хорлоо. Багш., хашир догь [хоршоо] (хүний арвин туршлагатай, буурь суурьтай, нягт нямбай байдал) - Хүн хэчнээн хашир догь болохынхоо хэрээр амархан бүдэрдэг бололтой. Д. Намдаг. Цаг төрийн үймээн;

---

2. Хэрэглэхэд аятай таатай: догь эд (санаснаас илүү тохиромжтой юм);

---

3. [шилжсэн] Ойр дотно, аятай таатай - Та хоёр догь байна билээ. Яриа.