1. Овгор товгор газар: дов гишгэх (овгор товгор газар гишгэх), дов тойрох (довын хажуугаар өнгөрөх), дов сондуул [хоршоо] (үргэлжилсэн олон дов) - Түргэний бөмбөгөр ногоон тэрэг дов сондуул дундуур давхина. Н. Ганхуяг. Тогоруу өдөөрөө уйлдаг., дов толгод [хоршоо] (намхан толгод) - Уул нуруу, дов толгод үзэгдэх нь цөөрч давхар давхар далан гүвээнүүд бидний өмнүүр хөндөлсөж байв. “Цог” сэтгүүл., дов тойрч долоо эргэх [зүйр цэцэн үг] (мунгинаж төөрөх гэсэн санаа) - Долоон уулын цаагуур, дов шороон доогуур. Монгол ардын баатарлаг туульс;

---

2. [шилжсэн] Товгор, бүлтгэр: дов болох (овойж товойх, хавдах), дов газар (а. Довтой газар; б. Жижиг өндөрлөг), дов нүд (зовхи нь бүлцийж, домбойсон нүд), дов толгой (овон товонтой толгой), дов хацар (овгор хацар) - Хацар дов адил, дош дов болсон толгойтой. ААЗ.