1. Дарах үйлд өртөх, булагдах, хучигдах: нурангид дарагдах (нуранги дор булагдах), тоосонд дарагдах (тоосонд хучигдах), цасанд дарагдах (цасаар бүрхэгдэх, хучигдах) - Мал хотондоо цасанд дарагдав. “Цог” сэтгүүл;

---

2. [шилжсэн] Автах, дийлдэх: ажилд дарагдах (ажил ихтэй байх, зав багатай байх), дарагдан дийлдэх (бусдын хүчинд автан ялагдах) - Тэр бол аргагүй дарагдаж бахардсан хүний элч, ялагчийг зусардсан бялдууч хүндэтгэл байсныг Сүхбаатар нэвт мэдсэн. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир;

---

3. Ядран доройтох: өвчинд дарагдах (өвчин үгдрэх, хүндрэх), насанд дарагдах (өтөлж, хөгшрөх) - Тэгээд хөөрхий, насанд дарагдаж үлгэн салган болсон хүн байв. С.Эрдэнэ. Хонгорзул;

---

4. [хуучирсан] Дайрагдах: тэргэнд дарагдах (тэргэнд дайруулах) - Эрт мянган түрүүт, ганц сүүлт могой ажгуу. Олон тэргүүн нь зүг зүг татлалдахуйд тэрэгнээ дарагдаж алагджээ. Лувсанданзан. Алтан товч;

---

5. Нуун дарах, саатуулах: бичиг дарагдах (бичиг очих ёстой хүндээ хүрэхгүй, хэн нэгний буруугаас болж саатах), хэрэг дарагдах (хэрэг шийдэгдэлгүй мартагдах, орхигдох).