1. Дагаж явах зүйл; дагуулж дайсан юм: дагуул араа (араат механизмын төвийн араатай харьцан, түүнийг тойрон эргэх араа), дагуул инж (охиныг айлд бэр буулгахад дагуулан өгөх юм), дагуул үг (дагавар үг), дагуул ургамал (ургамлын бүлгэмдэлд зонхилдоггүй боловч байнга тэнд оршигч ургамал), дагуул мал (мал сүрэгт бэлчээрээр нийлэн бараадаж явах алдуул мал), дагуул хүүхэд (дахин гэрлэгсдийн аль нэгийг нь дагаж ирсэн, түрүүчийн нөхөр болон эхнэрийн хүүхэд), дагуул бөх (амлагдсан бөх, бага цолтой бөх) - Зүүн магнайд дараалан улсын хамгийн дээд цолтой арван зургаан бөх, түүний дагуул арван зургаан бөх босно. Ж.Дамдин. Монгол бөх., нэхүүл дагуул [хоршоо] (ямар нэгэн хэрэг явдал болон хүний араас эрэл сурал болж буй этгээд);
--oOo--