1. Хүн, амьтны гэнэт цочисхийх, чацав хийх: дав хийн цочих (огцом агдгас хийн цочих), дав хийн эргэж харах (гэнэт маш цочин эргэж харах);
2. Хөнгөн гавшгай хөдлөх
- Дав хийн харайн гарав. “Цог” сэтгүүл., дав ч үгүй (ажиг ч үгүй),
дав дув [хоршоо] (а. Цочисхийх, тухгүй байх; б. Даруй, түргэн, шуурхай)
- Авьяастан нарын дав дув мэдэн танилцахад зориулан маш товчхон бөгөөд тайлбартай зүйлийг анхны авлага болгон тэмдэглэсүгэй хэмээнэ. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол., дав дув хийх (тав тухгүй, үймрэн байх)
- Хүн чанга дуугарахаар дав дув хийн цочин сэрээд байх боллоо. Н.Банзрагч. Зам;
3. Сэтгэл тавгүй дахин дахин цочин хөдлөх:
дав дув гэх (байн байн түгшин цочих)
- Нутгийн захаар ороод дав дув гэж явсаар шил хар байшинд ойртоод ирэв. Жангар;
4. Түргэн дөхмийг бодох
- Давыг бодож би хийчихье. “Цог” сэтгүүл.