1. Шууд бус туссан гэрэл, юм харагдахуйц гэрэлтэй болсон нь: гэгээ гарах (а. Холын бараа харагдах; б. Гэрэл гарах), гэгээ гаргах (гэрэл гаргах, гэгээтэй болгох) - Шингэх нар тэртээ баруун уулын чанад шурган алдаж, нуурын мандал алтлаг будгаар будсан мэт болоод, тэр будаг нь өөрөөсөө их гэрэл гэгээ гаргах мэт гялалзан харагдах амой. С. Дашдооров. Говийн өндөр., гэгээ орох (үүр тэмдгэрч, холын бараа үзэгдэж эхлэх) - Гэгээ орохоос наана эртхэн хөдөлж үзээрэй. Ж.Дамдин. Үймээний жил., гэгээ тасрах (нар шингэж харанхуй болох) - Үдшийн цагаан гэгээ тасрах үест Тайчир тоос татуулан исгэрч суурь адууг хөөсөөр бараа тасран алга болов. Г. Жигжидсүрэн. Усан дээрх гал., гэгээн завсар (а. Гэгээ орохын өмнөхөн үе; б. Дэлхий, агаар мандал хоёрын нийлсэн газар), гэгээтэй тасалгаа (гэрэл сайтай тасалгаа), гэгээтэйд явах (харанхуй болохоос өмнө явах), бор гэгээ (нар жаргаснаас хойших шар гэгээ, үдшийн бүрий хоёрын завсрын үе) - Үдшийн бор гэгээн дундуур үй түмэн сүрэг багширна. Д.Мягмар. Шүлгүүд., үүрийн цагаан гэгээ (үүр тэмдэгрэх) - Ямар боловч ээжтэйгээ очиж уулзана гэж бодтол чогчиго жиргэж, майхны амсраар үүрийн цагаан гэгээ туслаа. Д. Мягмар. Газар бид хоёр., үдшийн шар гэгээ (үдшийн харанхуй болохын өмнөх үе), гэрэл гэгээ [хоршоо] (а. Гэрэлтэй; б. Сайхан) - Гэрэл гэгээ гарахаар та хоёр хараарай. А.Дашням. Хүрэндэлтийн хүүхэн., нүдэнд гэгээ орох (а. Нүдний болор цайх; б. Өчүүхэн хардаг болох);

---

2. Өнгөлөг, цайвар өнгө: гэгээ өнгө (цайвар өнгө), гэгээ хувцас (өнгөлөг, цайвар өнгийн хувцас) - Гэгээтэй хувцас өмссөн залуухан хүүхэн орж ирэв. П.Хорлоо. Түүвэр зохиол.