айван тайван (а. Маш тайван, аажуу уужуу, яаралгүй, сандралгүй; б. Амар амгалан) - Хүн ардын санаа сэтгэл айван тайван байлаа. А.Дашням. Өлзийнарангийн өчил., айван тайван хийх (яаралгүй хийх), айван тайван ярьж суух (аажуу уужуу ярьж суух), айван тайван бодох (яаралгүй бодох) - Чухам яавал дээр болохыг би айван тайван бодож байгаад чамд дараа хэлье. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа., айван тайван болох (нам тайван болох) - Нэг хэсэг үед энэ тэр гэж үймэхгүй, айван тайван болж ирлээ. Б.Ринчен. Сандо амбан.