1. Хүнийг зэмлэн буруушаах, лавлан асуух зэрэгт хэлэх аялга: ай юу гэнээ (ээ юу гэнээ), ай, чааваас (ээ чааваас);

---

2. Гомдох шүүрс алдахад хэлэх аялга: ай зайлуул! (ээ зайлуул!), ай халаг! (ээ халаг!) - Алимад эд таваар мал идээ бий бөгөөтөл, ашид эдлэх зарахгүй дэмий хадгалагч хүн, асар болшгүй өвчтэй бий за, ай эс бөгөөс бодит бирд бий за. Субашид;

---

3. Сэтгэл ханах, тавлахад хэлэх аялга үг: ай даа (а. Сэтгэл нэн тааламжтай, ханамжтай байгааг илтгэх аялга; б. Эргэлзэх тээнэгэлзэх аялга), ай сайхан (мөн сайхан), ай мөн гоёо (ээ мөн гоёо) - Ай гэж ачаад Алтайг давуулж хаяв гэнэ. Халх ардын тууль;

---

4. Гайхах бишрэх аялга: ай хайрхан (хайрхан уул минь);

---

5. Энэрэн өрөвдөхөд гарах аялга: ай зайлуул (а. Өрөвдөн энэрэх аялга; б. Егөөдөн жигших аялга), ай хөөрхий (а. Ихэд энэрэн өрөвдөх аялга; б. Тавлах, егөөдөх аялга);

---

6. Эргэлзэх, тээнэгэлзэх аялга: ай юу л бол (ээ мэдэхгүй тийм биш байх аа).