Газар ухаж үүрээ барьдаг, бяцхан хошуутай хурц өнгөтэй, урт сүүлтэй, тахиатай төстэй, бие охор, жимс ургамлаар хооллодог шувуу: гургуулын тор (олноороо хамтарч гургуул авлахад хэрэглэх том тор), мирээн гургуул [амьтан] (уулын тахиатай адил болоод хөеө бяцхан, ар шар, омруу улаан, хүзүү ногоон нэг зүйл гургуул), хятад гургуул [амьтан] (гургуулын дотроос хамгийн том, урт нь хоёр метр, сүүл нь нэг метр гаруй урт, өнгө эрээн, өвчүүний дээд тал нь алтлаг шар, доод тал нь цагаан бор, жигүүр харавтар бор, нүд улаавтар нэг зүйл гургуул) - Шаазгай гургуулын жороог сурах гэж хөлөө гулзайлгах. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай., гургуул гоё боловч тогосыг гүйцэхгүй, гуна чадалтай боловч шарыг гүйцэхгүй [зүйр цэцэн үг] (аливаа юмыг хэдий магтавч хязгаартай бай, түүнээс илүү юм байдаг гэсэн санаа), гургуулын сүүл [ургамал] (ой дотор хүй хүйгээр ургасан нэг зүйл өвс; чийрс).