1. Юмыг үл тоомсорлон орхих, үл дурлах, жигшин шаарлах: хүчийг нь голох (хүчийг нь чамлах), царайг нь голох (царай зүсийг нь үл таашаах), хүн чанарыг нь голох (хүн муутай гэж үл тоомсорлох) - Оргүй байж охин голох. ААЗ., голох шилэх [хоршоо] (үл тоох, шилж чамлах);

---

2. Сая төрсөн мал, төлөө хайхрахгүй орхих: үнээ тугалаа голох (тугалаа хайхрахгүй орхих), хонь хургаа голох (хургаа ойртуулахгүй байх), голохоор голоо норго [зүйр цэцэн үг] (голох шилэх хэрэггүй гэсэн санаа), голсон юм голд орж, шилсэн юм шил давах [зүйр цэцэн үг] (голж байсан юм хэрэгтэй болж, шилж байсан юм хэрэггүй болох гэсэн санаа).