1. Юмыг анхаарч мэдэх нь, ажиглан мэдэх сэрэл, тоомж;

---

2. Сураг, чимээ: ажиг авах (сэжиг авах), ажиг дарах (тус хорыг тэмдэглэн авах, бусдын сайн муу явдлыг мэдсэн ч бусдад хэлэлгүй дотроо хадгалах), ажиг тавих (сураг тавих), ажиг зэмлэл [хоршоо] (сэжиг зэмлэл) - Албанд орсноос хойш ер ажиг зэмлэлд орсон удаа байхгүй. Ж.Верн. Арван таван наст капитан., ажиг сэжиг [хоршоо] (а. Ажиглаж сэжиглэсэн бодол; б. Хардаж сэрдэх далд санаа) - Эзэн данжаад ч ажиг сэжиг авсангүй. Б.Ринчен. Сандо амбан., ажиг чимээ [хоршоо] (сураг чимээ), ажиг сураг ~ сураг ажиг [хоршоо] (хэл чимээ) - Жин тээж Улаанбаатар орох хүмүүсийн ажиг сураг чих тавин чагнан суув. Б.Ринчен. Сандо амбан.