1. [анагаах] Хүн, амьтны төв мэдрэлийн эрхтэнг гэмтээдэг вируст өвчин, ухаан мэдрэл алдаж солиорно - Хоолонд их цадаж галзуу өвчин тусав уу. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол., галзуу нохой (галзуугаар өвчилсөн нохой), солио галзуу [хоршоо] (а. Сэтгэцийн элдэв өвчин эмгэг; б. [шилжсэн] Эрээ цээргүй ааш авир);

---

2. [шилжсэн] Ууртай, догшин, эрч чадалтай, хөөрүү: галзуу морь (хөөрүү морь), галзуу хурдан (их хурдан), галзуу ууртай (догшин уур ихтэй), галзуу чадалтай (эрч чадал сайтай), галзуу хөлчүү [хоршоо] (архи ууж хөөрч онгирсон байдал) - Чадал хүч, хэл ам гэдэг нь галзуу хөлчүү юм шиг байна. “Цог” сэтгүүл., *галзуу улаан (дүнсэн тамхи) - Донхор гаансаа гаргаж, галзуу улаанаа нэрмээр санагдсан боловч чадсангүй. Л.Түдэв. Уулын үер;

---

3. [шилжсэн] Илэн далангүй, нүүрэмгий гал цогтой хүн: галзуу охин (нүүрэмгий зантай охин).