Эрхтэн дархтан буюу өөрт ашиг бүхий хүнд саймсран долдгонодог хүн, бусдад саймшрагч - Бялдууч хүнд ноён амраг, бааран хүнд нохой амраг. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай., бялдууч зан (зусарч зан), бялдууч хүн (зусарч хүн, долдгонуур хүн) - Нохой гахайн авьяас нь бидэнд ховдог шунахай хөлсний тэжээмэл бялдууч боол болсон этгээдийн үнэн дүрсийг зурахад жишээ болж өгдөг. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол., зусар бялдууч [хоршоо] (бусдыг зулгуйчлан бялдуучлах зан), зусарч бялдууч [хоршоо] (нүүр тал харан бусдад саймшрах зантай хүн) - Нээрэн ч хамаг гайг зусарч бялдууч хойд эцэг л тариад, хөөрхий ээж минь үрэгдсэн. З.Баттулга. Уяхан замбуутив.