1. Бүлхгэр зөөлөн болох; улцгар, улхгар юмны овойж харагдах: нүдэн доор нь бүлхийх (нүдэн доор нь улхайн овойх) - Лха бэйс их л унтууцан, нүдэн доороо бүлхийсэн өтөлж шалхайсан нүүр нь чичив чичив таталдана. Б.Ринчен. Үүрийн туяа., бүлхийх цүлхийх [хоршоо] (бүлхгэр зөөлөн юмны овойж цүзгэр байдалтай харагдах) - Цүлхийж бүлхийж арзайн сарзайн харагднам. Ч.Алагсай. Алтайн зам;

---

2. [шилжсэн] Бүлбийх, дотор аягүй болох: дотор бүлхийх (дотор бүлбийх, дотор аягүй болох).