1. [амьтан] Суусрынхан овгийн, уул хад, ойд нутагладаг, махчтаны баг, урт сүүлтэй, зөөлөн сорлог үстэй, ихэнхдээ бор, хүрэн, бараан өнгөтэй, арьс нь үнэтэй, багавтар биет үслэг амьтан: булга шогшрох (булга дуугарах), *булган сүүлтэй (хийж бүтээсэн зүйл нь бусдад сайнаар нөлөөлөн үргэлжлэх, бусдыг араасаа дагуулах гэсэн санаа);

---

2. Булганы арьсаар хийсэн - Бүх биед эдлэхэд булга торгоны зөөлөн нь. Д.Равжаа. Зохиолын эмхэтгэл., булган дээл (булганы арьсан дээл), булган малгай (булганы арьсаар хийсэн малгай), булгаар илэхэд уйлна, бялуугаар зодоход инээнэ [зүйр цэцэн үг] (а. Хүн дуртай зүйлдээ зовуурьтай байсан ч халшрахгүй, дургүй зүйлдээ амар байлаа ч хэрэгсэхгүй гэсэн санаа; б. Хүн хал зовлон даадаг, жаргал даадаггүй гэсэн санаа), булган таваг [ургамал] (өнгө улаан, амт хүчтэй жимс), булганы идээ [ургамал] (навч булганы тавагтай адил бөгөөд жижиг, хээр ургадаг өвс), булганы сүүл [ургамал] (хээр тал, замын хажуу, элсэрхэг газар ургадаг, навч нь тэгшхэн хавтгай, нэг наст өвс).