1. Дээрээс доош шулуун эгц: босоо хүн (а. Зогсож буй хүн; б. [шилжсэн] Ноён нуруутай, шантардаггүй хүн), босоо алд (хагас алд), босоо бүслүүр (уулыг хөрс ургамлын байдлаар нь хуваан ангилсан байдал), босоо гишгүүр (огцом гишгүүр), босоо дүрс (эгц шулуун дүрс), босоо дэл (дээшээ эгц ургасан дэл) - Босоо дэлтэй сайхан цавьдар морь тэгш замаас гажиж жороолов. Ж.Дамдин. Үймээний жил., босоо зах (дээшээ шулуун өндөр зах), босоо зул (эгц асах зул), босоо хөрөг (зогсож буй хүний хөрөг), босоо чих (соотойсон чих) - Босоо хоёр чих нь сэртэн сэртэн хайчилж, богино хархан сүүл нь годос годос хөдөлнө. Д.Цэвэгмид. Зохиолын түүвэр., босоо шугам (эгц шулуун шугам), босоо шуурга (цас салхинд хийсэж хоёроос зуун метр хүртэл өндөрт бургин гарах шуурга), босоо зогсоо [хоршоо] (хэвтэж суух чөлөөгүй, эгц босож зогссон байдал), *босоо хүний борвин дээгүүр, суугаа хүний суган доогуур (а. Машид хүндэтгэсний тэмдэг болгож ихэд мэхийн ёслох - Урилгагүй орж ирсэн тэр зочдыг арга буюу аятай сайнаар ёсолж, үүдэн тушаа босоо бандийн борвин дээгүүр, суугаа бандийн суган доогуур амрыг нь эрэв. Б.Ринчен. Үүрийн туяа; б. Хүний энд тэнд гаран гүйж ажлаа амжуулах байдал, маш овжин загнах нь);
--oOo--