1. Болгоомжлуулахын учир урьдаас анхааруулан захихад хэрэглэх аялга - Ээ –дээ хэдэн хонийг минь ... тун сайн харж хандана шүү. Л.Түдэв. Нүүдэл;

---

2. Хүн шинэ сонин зүйл дуулж сонсоод түүнийг улам цааш лавлахад хэрэглэх аялга: ээ тийм үү? (сонссон зүйлээ цааш нь лавшруулсан нь)-Ээ тийм үү? За муу ахыгаа өршөө! Чамайг би зовоож байлаа. С.Удвал. Их хувь заяа;

---

3. Юмыг хайрлан энхрийлэхэд хэрэглэх аялга; ээ хайран (а. Өрөвдөх; б. Харамсах) - Ээ хайран хүү минь! гээд мэгшин уйлав. Б.Бааст. Алтайн цэцэг;

---

4. Юмыг үл тоомсорлоход хэлэх аялга: ээ хээ (а. Юмыг тоохгүй голох санаа - Ээ хээ яагаад энэ эрин цагтай ижил дасал болж, усанд хийсэн давс шиг уусаж орхив оо. Б.Нямаа. Арандалынхан. б. Бусдыг дооглох тавлахад хэлэх аялга); ээ зайлуул (а. Тохуурхан, доромжлох; б. Харамсан халаглах), - Ээ зайлуул, эр, эм амьтныг хагацуулбал хойд насандаа тоолж баршгүй нүгэл болдог юм гэнэ лээ. Г.Дүйнхэржав. Арилшгүй мөр);

---

5. Аливаа юмыг санаандаа хүртэл хийж чадаагүй үед хэрэглэх аялга: ээ чааваас (харамсах) - Ээ чааваас гэж үглэсээр яваа нь сонсогдлоо. Д.Мягмар. Нийлэх замын уулзварт;

---

6. Юмыг сонирхон ойшооход хэлэх аялга: ээ дээ (тухайн зүйл сэтгэлд нийцсэн байдал) - Эзэмшсэн машин “пүн” гэж асах, ээ дээ мөн ч бахтай шүү дээ! “Цог” сэтгүүл;

---

7. Итгэлгүй юманд болгоомжлоход хэрэглэх аялга: ээ дээ мэдэхгүй (итгээгүй тээнэгэлзсэн санаа) - Ээ дээ хөгшин би явсан болуул уу! Л.Түдэв. Уулын үер., *ээ мээгүй (бүтэн үг хэлж чаддаггүй).