Хүн амьтангүй зэлүүд, эзэн байхгүй, эзэмших хүнгүй: эзгүй газар (хүн амьтан амьдардаггүй нутаг, харж хамгаалах хүнгүй бэлчээр нутаг) - Эзгүй газар турж үхэх л болж дээ гэж бодоод явж л байлаа. Б.Нямаа. Арандалынхан., эзгүй зэлүүд [хоршоо] (хүн амьтан амьдардаггүй газар нутаг) - Миний бие ч гэсэн эзгүй зэлүүд цөл газраар чинь явж үзсэн билээ. А.Тольтой. Мөнгөн ноён., эзгүй тал (хүн, амьтан эзэмшээгүй газар) - Эзгүй тал руу зүглэхэд минь, хүмүүс хачирхан гайхсаныг өгүүлэх юун. Л.Дашням. Нялх ногоо., эзгүй уул (хүн, амьтан байдаггүй);

---

2. Түр зуур хүнгүй байгаа үе: эзгүй гэр (а. Хүнгүй гэр; б. Гэрийн эзэн нь байхгүй болсон айл) - Эцгээ дуурайсан хүүтэй болохоор, эзгүй гэр минь дүүрээд ирсэн юм. Д.Пүрэвдорж. Нар тойрсон зам., эзгүй хойгуур (хүн байхгүй үеэр) - Эзгүй хойгуур нь хүн иржээ. Б.Бааст. Хяруу унасан цагаар.