1. Эв, эв хав: эе таарах (юмны эв гав нь таарах), эе зүй [хоршоо] (юмны тохироо), эе эв [хоршоо] (а. Хүмүүсийн эвтэй найрсаг харилцаа; б. Эв дүй) - Олон түмэн минь эе эвээ хичээе. “Цог” сэтгүүл;

---

2. Нийлэмж, зохимж, зохис: эеэр (сэтгэлд зохистой, санасан ёсоор), эеэр бүтэх (аливаа юмыг зүй зохисоор, эв түнжинтэй хийж бүтээх), эе зохис [хоршоо] (а. Тухайн байдалд нийцэх зохицох байдал; б. Эв зүй), эе нийлэмж [хоршоо] (юмны зүй зохис, нийц), эв эе [хоршоо] (хүмүүсийн элэгсэг дотно харилцаа), эе найр [хоршоо] (хүмүүсийн нийлэмж, таарамж) - Эд таваараа эгүүлэн аваачваас дээр, эрх сүрээс авч хэлбээс эдүгээ үнэхээр үгүй. Эе найраар эвсэн хэлбээс өдий төдий бий. В.Инжаннаши. Хөх судар., эеэ бүү бар, эврээн бүү хус [зүйр цэцэн үг](эв найрамдлыг эрхэмлэх хэрэгтэй гэсэн санаа), эегүй хүн яг, эрдэмгүй хүн таг [зүйр цэцэн үг] (эрдэм ном сур гэсэн санаа).