1. Иртэй юмыг билүүнд үрж ирлэх: хутга билүүдэх (билүүгээр хутга ирлэх), илд билүүдэх (билүүгээр илд хурцлах) - Заримууд нь илдүүдийг хурцатган билүүдэх нь харагдана. Хөх монголын хөх туг;
2. Билүүгээр өө сэвийг нь дарах;
3. [шилжсэн] Илүү дутуу юм ярих:
хэл амаа билүүдэх (а. Илүү дутуу хов жив ярих
- Авгай хүүхнүүд амарч суухдаа хэл амаа билүүднэ. П.Хорлоо. Түүвэр зохиол; б. [шилжсэн] Бусадтай зориуд хэрүүл хийхээр оролдох, өдөх), *
шүд амаа билүүдэх (а. Дайн тулалдаанд бэлтгэх
- Ах дүү Тайчууд нар ам шүдээ билүүдэж айсуй явна. Монголын нууц товчоо; б. Хэрэлдэх гэж өө сэв эрэх), *
хошуу билүүдэх (хэрэлдэхээр зэхэх).