1. Уул хярын дээд ирмэг - Толгой сүүлээ өргөж, шил хянга барин давхихыг нь бодоход холыг зорин хулжиж яваа адуу бололтой. Б.Нямаа. Арандалынхан., нүцгэн хянга (уулын өвс ногоогүй хяр) - Нүцгэн хянгаар зөөлөн салхи үл мэдэг сэвэлзэн, арц хушны анхилам үнэрийг авчран түгээнэм. Б.Нямаа. Арандалынхан., хяр хянга [хоршоо] (уулын дээд ирмэг, орой);
2. Хүний шаант чөмөгний өмнө талын ирмэг бүхий хавтгайвтар яс:
хянган шилбэ (а. Хүний шаант чөмөгний нарийн үзүүрийн өмнө тал: хянгар шилбэ; б. Хянгар яс),
хянга яс (шувууны өвчүүний голын хяр гарсан хэсэг);
3. Хүний хамрын ясны овгор хэсэг:
хянга хамар (өндөр том хамар);
4. Хүн, амьтны бие бялдрын чадал чинээ, тамир тэнхээ:
хянгатай морь (хүч тамир сайтай, жавхаатай морь),
хянгатай өвгөн (тамир тэнхээтэй өвгөн).