1. [амьтан] Шилмүүст ой модонд амьдардаг жижиг амьтан, сүүл урт сахлаг үстэй, чих урт, зүс дулаан цагт улаан бор, хүйтэн цагт хар саарал болж хувирна, самар, шошгойг иднэ: хэрмийн үүр (хэрэм үүрлэн амьдрах газар, хурил) - Хэрэм үүрнээсээ год үсрэн гараад модны орой өөд дүүлэн нэг гишүүн дээр цомцойн суув. Б.Догмид. Цэнхэрлэн харагдана., хэрмийн хонгио ~ хэрмийн хурил (хэрмийн орогнох оромж, үүр), хар хэрэм (Ангар мөрний орчмоор орших нэгэн зүйл хар зүсмийн хэрэм), хув хэрэм [амьтан] (хөгширсөн эм хэрэм), хувдай хэрэм [амьтан] (хэрмийн зулзага), хэрмэн сүүл [ургамал] (а. Арван таваас тавин сантиметр ургадаг нэг наст өвс, түрүү нь үнэг хэрмийн хэрмийн, цэцэглэхээс нь өмнө бог мал, үхэр адуу дуртай иднэ; б. Навч нь унасан монос);

---

2. Хэрмийн арьсаар хийсэн эдлэл: хэрмэн дээл (хэрмийн арьсаар хийсэн дээл), хэрмэн малгай (хэрмийн арьсаар хийсэн малгай).