1. Хүн, ачаа тээш зэргийн нэг тийшээ хазайх, хэлтийх - Сэлмээ сугалахыг завдах ба гэмин гэдрэг харан хэлбийнэ. Д.Нацагдорж. Нуугдсан эрдэнэ., ачаа хэлбийх (ачаа тээш нэг тийш хазайх, хэлтийх), хэлбийх хэлтийх [хоршоо] (юмны нэг тийш болох);
2. Нар, сарны баруунаа таших:
нар хэлбийх (үд өнгөрч нар гудайх, таших) -
Голыг өгсөн баруун зүг довтлон явсаар морьдоо цуцааж, нар баруунаа хэлбийх үес буудаллав. С.Дашдэндэв. Улаан наран.,
сар хэлбийх (сар гудайх);
3. Өнгөрөх:
үд хэлбийх (үд өнгөрөх)
- Зургаа дахь хоногийн үд хэлбийх үед, Хүрээний зүүн үзүүр хөлийн модчинд орж ирэв. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир.,
шөнө дунд хэлбийх (шөнө дунд өнгөрөх) -
Шөнө дунд жаахан хэлбийж байлаа. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа., *
насны наран хэлбийх (өтөлж хөгшрөх);
4. [шилжсэн] Хүний бодол санаа аль нэг тал руу хандах, чиглэх:
санаа нь хэлбийх (сэтгэл санаа нь хувирч өөрчлөгдөх).