1. Хүн унтах, хэвтэхдээ биеэ юмаар дулаалан бүтээх, хулдах - Хоёулаа лаа барьсаар гэртээ орж харвал, орны нь арын туургыг нэвт хутгалж, хучиж унтсан дээлийг нь цоо хатгасан байлаа. П.Хорлоо. Багш., бүтээлгээр хучих (бүтээлгээр биеэ дулаалан бүтээх, хулдах) - Улаан торгон хөнжил нөмөрч, шар цоохор ноосон бүтээлгээр давхар хучсан нь харахаас бие нозооруулна. С.Лочин. Газрын дуун., дээл өрөөлдөж хучих (дээлийн дотоод хормойгоор хөлөө, гадаад хормойгоор дээд биеэ хучих), дээлийг захалж хучих (дээлийг өмсдөг байдлаар нь хучих) - Хөөрхий эмээ үстэй дээлээр хучин, орондоо хэвтэж байлаа. Д.Цэдэв. Айргийн амт., хөнжлөөр хучих (хөнжлөөр биеэ хулдах), хучлагаар хучих (хучлагаар хулдах) - Хонины шинэ шөл өгөөд, зузаан хучлагаар хучаад сайн хөлөргөнө. С.Удвал. Та бид уулзана., хөл хучих (а. Хөлийг дулаалж хулдах; б. [шилжсэн] Асран бөөцийлөх - Хөөрхий эхийнхээ барааг харж, ганц удаа ч гэсэн хөлийг нь хучиж өгөхөөс гэж хэчнээн их боддог байсан гэх вэ. С.Удвал. Та бид уулзана);
--oOo--