1. Хатуу юмны огцом тасрах, гэмтэх, салах: гар хугарах (гарын яс гэмтэх) - Дамиран зүүн гар хугарсныг мэдэв. Л.Түдэв. Уулын үер., мод хугарах (мод хуга үсрэх) - Нүүрсэн хана чад пад хийн чимээтэйгээр нурж, бэхэлгээ дүнз шүдэнзний мод шиг хугарч байгаа адилаар хугарна. С.Лочин. Газрын дуун., уурга хугарах (уурга хуга үсэрч салах), хөл хугарах (хөл бэртэж гэмтэх);

---

2. [шилжсэн] Санаа зориг мохох: урам хугарах (урам зориг мохох, няцах) - Бээжин хүрч байж болъё гэхэд нь, Цэнд хиагийн урам нэгмөсөн хугарав. С.Дашдэндэв. Улаан наран;

---

3. [шилжсэн] Нэр хүнд муудах, гутах: нэр хугарах (нэр нь муудах, олонд хүндгүй болох), нэр хугарахаар яс хугар [зүйр цэцэн үг] (нэр төрөө эрхэмлэ гэсэн санаа).