1. Амьтны хамрын шонтгор үзүүр: гахайн хоншоор (гахайн хамрын үзүүр) - Гахайн хоншоор газарт ууртай, гавжийн хоншоор зовлонд ууртай. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай., нохойн хоншоор (нохойн хамрын үзүүр), хамар хоншоор [хоршоо] (хүн, амьтны үнэрлэх эрхтэн), *хоншоор амаа билүүдэх (хов жив ярих, хүн муулах), *хоншоор муутай (а. Ховлох, муу үгээр хатгах зантай; б. Аз муутай), *хоншоороо хонжих (үгээр мохоох, гартаах), *хоншоорыг нь тас цохих (үйл хөдлөлийг нь таслан зогсоох, үг яриаг нь хэлэх үггүй болтол няцаах);

---

2. Гутлын урд талын үзүүр орчин, гутлын хамар, гутлын хошуу - Тэгээд багшийнхаасаа зугтаж уурхайд сайн дураараа ирж ажилчин болсон гээд Бадрангуй гутлынхаа хоншоор ширтэнэ. С.Лочин. Сэтгэлийн өнгө., гутлын хоншоор (гутлын үзүүр хэсэг) - Хүү эцэг рүүгээ модон хөлтэй юм шиг хөлөө зөөж тавьсаар очиход Дамба гутлынх нь хоншоорыг гаднаас барилж үзэв. Д.Батбаяр. Цахилж яваа гөрөөс., хоншоор татах (гуталд давхац хоншоор хийх);

---

3. [шилжсэн] Чадал, зориг, зүрх, аз хийморь: *хоншоор дутах (а. Зүрх зориг, чадал дутах; б. Аз дутах, хувь дутах).