1. Углуурга нь сулдаж ганхах, уужим болох: өлдөх холхих [хоршоо] (сул зай ихтэй болох);
2. [шилжсэн] Хүн, амьтны сэлгүүцэн нааш цааш явах, тасралтгүй нааш цааш сүлжих
- Харин Долгор эмгэний өмч хөрөнгө болсон үнээ морь хоёр тэжээлээ хэдийн дуусаад гурилын хэвэгний үнэр авч хашаан дотроо цас чахруулан цөхрөн холхих нь сонсогдоно.
Д.Мягмар. Тээрэмчин.,
нааш цааш холхих (нааш цааш явах) -
Унтдаг юм билүү гэж бодон зэлний урдуур жаал холхиж яваад гэрт орлоо. П.Лувсанцэрэн. Хөдөөгийн дуун.