1. Хоёр этгээдээс шахагдсан мэт дүрстэй, хавчгар: хавчиг толгойтой (хоёр хажуугаасаа шахагдсан мэт хавтгай толгойтой), хавчиг хамар (хоёр хажуугаас нь шахсан мэт хэлбэртэй нарийн хянган хамар) - Туранхай өндөр биетэй, хавчиг нарийхан хамартай, тэгшхэн цагаан шүдтэй ажээ. Ш.Нацагдорж. Мандхай цэцэн хатан;
2. Давчуу, явцуу, өргөн уудам биш -
Гурван машин “Ах дүү гурван хаалга” хэмээх хавчиг хавцлаар нэвтрэн өнгөрч цаашлав. Ж.Дамдин. Миний монгол., хавчиг ам (уулын цухал ам),
хавчиг өрөө (давчуу өрөө);
3. Салтаа, хоёр гуяны уулзвар хэсэг;
4. [хуучирсан] Урьдын цагт бадарчны хэрэн хэсэж явахдаа үүрдэг байсан бургас, хулс зэргээр хийсэн үүргэвч
- Баахан зайлж хавчиг үүргэндээ маалуугаа хийгээд, -За би пүүсэнд очиж нэгийгээ үзье гэв.
Б.Ринчен. Гүнж.